چیستی و هستی ادبیات انقلاب اسلامی را به مخاطره نیاندازیم
تاریخ انتشار: ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۳۳۳۲۹
به گزارش خبرنگار معارف ایرنا رضا اسماعیلی جمعه شب هشتم اردیبهشت در ویژه برنامه وعده دیدار، به مناسبت هفتمین روز درگذشت عباسعلی براتی پور گفت: با کمال تاسف اگر امروز برای شناخت زنده یاد براتی پور و معرفی او به نسل های آینده به دنبال منابعی مستند و موثق باشیم، در کمال ناباوری به این نتیجه می رسیم که در این خصوص دست مان خالی است و هیچ منبع قابل استنادی برای این منظور نداریم! حال آن که زنده یاد براتی پور از فردای پیروزی انقلاب تا آخرین روزهای حیات خویش، در عرصه ادبیات انقلاب حضوری فعال و تاثیرگذار داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با اشاره به مدیریت جلسات نقد شعر حوزه هنری به مدت ۱۹ سال و تربیت و هدایت نسلی از شاعران جوان توسط مرحوم براتی پور گفت: استاد براتی پور رفت، بی آن که ردّپای روشنی از شخصیت و سلوک ادبی آن عزیز سفر کرده در قاب و قالب تاریخ شفاهی، یادنامه، جشن نامه، شناخت نامه، صدای شاعر و مستند تلویزیونی در دست داشته باشیم و این مساله برای ادبیات ما خسران و نقصان بزرگی است.
این شاعر از ضرورت مستندسازی و تدوین تاریخ شفاهی این گونه ادبی سخن گفت و ادامه داد: برای مانایی و ماندگاری و انبساط و حیات شجره طیبه ادبیات انقلاب اسلامی، اهتمام جدی در پرداختن به شعر و ادبیات انقلاب، ارایه تعریفی دقیق و قابل استناد، تبیین مولفه‌های آن و کالبدشکافی و آسیب‌شناسی این‌گونه ادبی، یکی از ضرورت‌هایی است که بی اعتنایی به آن می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری برای نسل امروز و فردای انقلاب به همراه داشته باشد و غفلت از این مهم، به معنای به مخاطره انداختن چیستی و هستی ادبیات انقلاب اسلامی است.
شعر انقلاب را تثبیت کنیم
اسماعیلی افزود: زمان آن رسیده است که شاعران، پژوهش گران و ادبای عصر انقلاب به ارائه تعریفی کاربردی و شفاف از شعر انقلاب بپردازند تا این مولود مبارک که امروز دوران میانسالی خود را پشت سر می گذارد، بتواند با مکاتب ادبی جهان به تعامل و گفتمان سازنده بپردازد. لازمه این کار معرفی شایسته و بایسته نسل شاعران انقلاب اسلامی به همراه تبیین مولفه‌های سبکی (ساختاری و مضمونی) این جریان و نظریه پردازی درباره آن است.
وی اضافه کرد: اگر به این اتفاق دست پیدا کنیم، بدون شک دیگر امکان دست‌اندازی دیگران بر این جریان نیست و می‌توان به تثبیت شعر انقلاب فکر کرد و حتی از بانیان دیگر مکاتب ادبی و طرفداران شان خواست تا به شکلی جدی به این پدیده توجه کنند. با برکشیدن و تکریم نام آوران شعر انقلاب، علاوه بر این که زمینه برای باروری و بالندگی بیش تر این گونه ادبی فراهم می شود، راه برای ترجمه و معرفی آثار ارجمند شاعران انقلاب به علاقه مندان شعر و ادبیات در ایران و سراسر جهان هموار خواهد شد.
این شاعر افزود: در سال های اخیر در حوزه تدوین تاریخ شفاهی ادبیات انقلاب، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و شهرستان ادب به صورت پراکنده، گام هایی برداشته اند. همچنین به همت حسین قرایی نویسنده و پژوهشگر ادبی به صورت ذوقی و خودجوش تلاش هایی صورت گرفته که حرکتی قابل ستایش، اما ناکافی است. بدیهی است اقداماتی از این دست نیازمند حمایت جدّی و پشتیبانی مادی و معنوی نهادهای مسئول و متولیان فرهنگی است که امید است با برنامه ریزی های روش مند و هدفمند در آینده تداوم یابد.
علیرضا قزوه، شاعر و رئیس دفتر شعر و موسیقی و سرود صدا و سیما گفت: زنده یاد استاد براتی پور را از دهه 60 و سال های ۱۳۶۳ می شناختم. حضور در جلسات شعر هفتگی حوزه هنری و اجرای جلسات توسط ایشان و استاد اسرافیلی و حضور در کنگره های شعر جنگ در سال ۱۳۶۵ و حضور در کنگره های شعر دفاع مقدس در سال های بعد، نشانگر وفاداری و تلاش چشمگیر این شاعر در جریان شعر انقلاب بود و اخلاق مداری و صفای قلبی از ویژگی های این شاعر انقلابی بود.
حسین اسرافیلی شاعر پیشکسوت اظهار کرد: مرحوم استاد براتی پور از شاعرانی بود که در همان اوایل تشکیل حوزه هنری به جمع دوستان شاعر پیوستند و قاری جلسات شعر بودند. گاهی با استاد فرج الله سلحشور و گاهی هم خود ایشان، بعضی موقع ها هم وحید امیری قاری جلسات بودند. براتی پور قبل از اینکه به حوزه هنری بیاید، در انجمن شاعران مذهبی که در منزل استاد مردانی تشکیل می شد، حضور داشتند و از آنجا به حوزه رجوع، و جزو انجمن شاعران حوزه هنری شدند و همچنین از کسانی بودند که با دل و جان به دعوت حضرت امام (ره) و به انقلاب لبیک گفتند و بیعت کردند و در زمینه شعر شاعران آیینی فعال بودند و از جمله کسانی بودند که در زمره شاعرانی که برای شهدا و دفاع مقدس، رزمندگان و آزادگان کار زیاد انجام دادند، قرار داشتند.
وی ادامه داد: بعد از مدتی مدیریت انجمن شاعران حوزه هنری را داشتند بعد از آن مدت ها در روزنامه رسالت صفحه شعر را می بستند. ستونی راجع به شعر و عروض داشتند و آنجا درس‌هایی می دادند و دوستان جوان را آموزش می دادند و به ادامه کار تشویق می کردند. همچنین استاد از جمله کسانی بودند که در نیروی هوایی و در انقلاب اولین بیعت را با حضرت امام (ره) داشتند. در حوزه فرهنگ و ادب در نیروی هوایی، نیروهای بسیارخوبی وجود داشت، مثل جناب مرحوم براتی پور، جناب سرهنگ بیگی حبیب آبادی و سرهنگ خادمی که در این بخش ها بودند و فعالیت های زیادی داشتند
امیر عاملی شاعر و خوشنویس پیشکسوت، مهدی رمضانی دبیرکل نهاد کتاب خانه های عمومی کشور و سید حکیم بینش شاعر و پژوهشگر افغانستانی در وصف براتی پور صحبت کردند و در این مراسم شاعران و ادیبانی همچون علیرضا قزوه، رضا اسماعیلی، سید مسعود علوی تبار، سید حکیم بینش، امیر عاملی، عزیز آذین فرد، محمدعلی یوسفی، محمد مهدی عبدالهی، سید حمیدرضا حسینی، نغمه مستشار نظامی، فاطمه ناظری، مهسا ایمانی و فاطمه نانی زاد حضور داشتند و برخی نیز اشعاری را خواندند.
سید مسعود علوی تبار
از شور و نشاط و شادمانی دوریم، بر ریختن سرشک خون مأموریم
این داغ عظیم است ولی نیست عجیب، ما در غم استاد براتی پوریم
هر چند مزار او سراسر نور است، در باغ بهشت قلب او مسرور است
آهی که برآورد ز دل ناله ی سنگ، غم نامه ی مرحوم براتی پور است
با ناله ی سنگ اشک غم توأم شد، با هر نفس آه پر شرر توأم شد
چون در غم استاد براتی پوریم، با آتش غصه نیشتر توأم شد
امیر عاملی
یک چندساکنانِ جهانیم و میرویم، بی اختیار آمدگانیم و می رویم
این کاروانسرا به کسی ماندگارنیست، ما یک دو روز ساکن آنیم و می رویم
ما آمده ایم جانبِ دنیا جدا جدا، حالا ز هم جدا شدگانیم و می رویم
بالا و پست، پست و بلندِ زمانه را، شادی مکن که غمزدگانیم و می رویم
رفتن، جوان و پیر ندارد به هوش باش، در این مسیر پیر و جوانیم و می رویم
یکسان نبوده شیوه ی رفتن به هیچکس، خواجه بدان! که در نوسانیم و می رویم
محمدعلی یوسفی
یکی در حال بیداری یکی درخواب می میرد، یکی در حال بیماری یکی شاداب می میرد
یکی در جایگاه و منزلت، در ناز و در نعمت، یکی هم بینوا و خالی از اِعراب می میرد
یکی در فقر و بدبختی اجل را می شود تسلیم، یکی با ثروت و سرمایه ای کمیاب می میرد
یکی هنگام جان دادن به لطف حق شود سیراب، یکی هم با لب تشنه کنار آب می میرد
یکی در پاکی و ایمان ولی در اوج گم نامی، یکی کافر ولی با شهرت و القاب می میرد
یکی در مرکز فسق و فجور و در گنهکاری، یکی هم در میان مسجد و محراب می میرد
یکی جام شهادت سر کشد در راه دین حق، یکی هم چون منافق، کافر و کذاب می میرد
یکی مثل علی با «فزت رب الکعبه» می میرد، یکی چون عبدود در غزوه احزاب می میرد
تمام انبیا از آدم و تا نوح و تا آخر، محمد، گوهر یکدانه نایاب می میرد
علی مرتضی و فاطمه با مرگ مأنوسند، حسین بن علی با جمله اصحاب می میرد
ابر شوکت، قدر قدرت، اگر فرعون و نمرود است، ولیکن عاقبت با حالتی اعجاب می میرد
همه حتی حکیم و شاه و دانشمند می میرند، که هم دهقان و هم نجار و هم قصاب می میرد
سرانجام زمین و آسمان و کهکشان مرگ است، که هم مهتاب و هم خورشید عالم تاب می میرد
نباشد جاودان هرگز کسی جز ذات پاک او، که هر کس عاقبت در محضر ارباب می میرد
همه در نوبت مرگند و مرگ جملگی حق است، خوشا احوال آن شخصی که او تواب می میرد
ویژه برنامه وعده دیدار، به مناسبت هفتمین روز درگذشت عباسعلی براتی پور به مدیریت گروه بین المللی هندیران و با حضور اساتید پیشکسوت و جوان به صورت مجازی برگزار شد و نمونه دست خط هایی از مکتوبات استاد براتی پور به اشتراک گذاشته شد.
فرهنگ کتاب و ادبیات ۰ نفرمنبع: ایرنا
کلیدواژه: عباس براتی پور شب شعر علیرضا قزوه عباس براتی پور شب شعر علیرضا قزوه استاد براتی پور ادبیات انقلاب انقلاب اسلامی میرد یکی شعر انقلاب حوزه هنری یکی هم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۳۳۳۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیدگاه یک استاد دانشگاه درباره تعطیلی جمعه و شنبه
تبدیل تعطیلی هفتگی ایرانیان مسلمان به جمعه و شنبه حرکتی برخلاف سنت فرهنگی، تاریخی و تمدنی ماست که یک نماد اسلامی، یعنی آدینه را به حاشیه می‌راند و تمدن ایرانی ـ اسلامی را ناخواسته به زیر بلیت و نمادهای دیگران می‌کشاند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، محمدرضا ترکی استاد دانشگاه و عضو فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی در یادداشتی درباره اختلاف نظرها درباره تعطیلی پنجشنبه یا شنبه نوشت: «تعطیلات هفتگی در دنیا و در میان مذاهب مختلف موضوعی هویتی و نمادی تمدنی است. چنان‌که می‌دانیم، در جوامع یهودی «شنبه» روز تعطیل است و یهودیان اگر بخواهند روزی را، به‌جز شنبه، تعطیل کنند، روز قبل از شنبه، یعنی «جمعه» را تعطیل می‌کنند. شنبه براساس اساطیر یهودی روزی است که خداوند از آفرینش فارغ شد و به استراحت پرداخت.
مسیحیان نیز که میراثدار آیین مهر هستند، و روز «یکشنبه» را که روز خورشید است روز مقدّس خود می‌شمارند، اگر بخواهند روز دیگری را تعطیل کنند، روز قبل از آن یعنی شنبه را بر تعطیلات هفتگی می‌افزایند.
هیچ‌کدام از پیروان این مذاهب هرگز روز بعد از روز آیینی خود را به‌عنوان روز تعطیل برنگزیده‌اند، چون این اقدام روز مقدس آنان را به حاشیه می‌برد و از میزان اهمیت نمادهای فرهنگی و تمدنی آنان می‌کاهد، لذا هرگز دیده نشده که یهودیان روزهای «شنبه و یکشنبه» و مسیحیان روزهای «یکشنبه و دوشنبه» را به‌عنوان تعطیلات هفتگی بپذیرند.
روز تعطیل و جشن هفتگی مسلمانان هم، براساس متون و اسناد و سنت مقدس اسلامی روز «جمعه» است. روز جمعه چون روز اجتماع و جشن مسلمانان بوده، آن را در عربی جمعه، به‌معنی روز اجتماع و در زبان فارسی «آدینه» به‌معنی روز جشن و سرور نامیده‌اند.
مردم ایران معمولاً روز پنجشنبه را به برگزاری آیین‌های خاصی چون زیارت اهل قبور و رفت‌وآمدهای خانوادگی و امثال آن می‌پردازند.
بنابرآنچه گذشت تبدیل تعطیلی هفتگی ایرانیان مسلمان به جمعه و شنبه حرکتی برخلاف سنت فرهنگی، تاریخی و تمدنی ماست که یک نماد اسلامی، یعنی آدینه را به حاشیه می‌راند و تمدن ایرانی ـ اسلامی را ناخواسته به زیر بلیت و نمادهای دیگران می‌کشاند.
اخیراً شاهد جوسازی‌های رسانه‌ای شدیدی برای حذف تعطیلی شنبه به جای پنجشنبه هستیم. بهانه طرفداران شنبه به جای پنجشنبه پاره‌ای منافع اقتصادی و همگامی با تعطیلات جهانی و در واقع تن دادن به هنجارهای جهانی‌سازی است. این زمزمه نغمه‌ای است بدآهنگ و ناموافق با سنت تاریخی مسلمانان و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و حرکتی است نسنجیده و خام، زیرا هماهنگی با تجارت و تعطیلات جهانی که تنها به بخشی از شرکت‌ها و بازرگانان ایرانی ربط دارد، هرگز اقتضا نمی‌کند تعطیلات ملی بیش از هشتادوچند میلیون ایرانی که براساس سنت‌های کهن و اصیل شکل گرفته، دستخوش تغییری مخرّب واقع شود. برای رفع این مشکل کافی است بخش‌های مرتبط با تجارت خارجی را، در حد لازم و ضروری، در وزارتخانه‌ها و بخش‌های اقتصادی در روزهای پنجشنبه فعال نگه‌داریم.
سروده تازه محمدرضا ترکی برای مردم غزه؛ سرقت سیاهی از کلاف گیسوی زنان، قتل‌عام خواب کودکاناین استدلال که برخی، یا بیشتر کشورهای عربی چنین تغییری را در تعطیلات هفتگی کشورشان اعمال کرده‌اند هم استدلال کاملی نیست، زیرا این کشورها الگوی ما نیستند و اگر بنا باشد ما در همه‌جا پاجای پای آن‌ها بگذاریم، باید تقویممان را هم، مثل آن‌ها، به میلادی تبدیل کنیم و...!
و سرانجام، موضوع تعطیلات هفتگی امری صرفاً اقتصادی نیست که چند انجمن اقتصادی بتوانند درباره آن ابراز نظر کنند و بخواهند بر اساس جوسازی و تبلیغات رسانه‌ای سرنوشت آن را رقم بزنند. اساساً موضوعات فرهنگی در حوزه درک و تخصص این انجمن‌ها و محافل نیست. چنین تغییراتی دارای ابعاد و دامنه‌های تاریخی و تمدنی و فرهنگی ریشه‌دار است.
انتهای پیام/
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز